Garcia, düşüncəli: "Bədənlərimizi bu qədər həddən artıq yormaq həqiqətən də ağıllı işdirmi?"

Karolina Qarsiya 21 martdan bəri, Mayamidə İqa Şvyateklə məğlub olduğu oyundan sonra tennis meydançasında görünməyib. Çiynindəki zədə səbəbilə fransız tennisçi Roma turnirindən çəkilməli oldu.

X hesabında o, yüksək səviyyəli idman və onun səbəb ola biləcəyi zədələr haqqında dərin düşüncələrini paylaşmaq istədi.

"'Əgər həqiqətən istəsəydin, ağrıya baxmayaraq oynayardın'. Bunu mən hazır olmadığımı izah etdikdən sonra kimsə mənə bir neçə həftə əvvəl dedi.

Bu, həmin şəxsə qarşı hücum deyil, daha çox idmançı kimi erkən yaşlarda öyrəşdiyimiz bir düşüncə tərzinə dair fikirdir: sanki zədəli halda oynamaq şərəf və ya zərurət göstəricisidir.

Yanlış başa düşməyin — böyüklük qurbanlıq tələb edir. Ağrı, narahatlıq, mübarizə uğura gedən yolun ayrılmaz hissəsidir. Amma tanıyıb hörmət etməyi öyrənməli olduğumuz bir hədd var.

Bu yaxınlarda çiynimdəki ağrını idarə edə bilmək üçün demək olar ki, tamamilə qızdırıcı əleyhinə dərmanlardan istifadə etdim. Onlarsız bu, dözülməz idi. Son aylarda kortikosteroid inyeksiyaları, plazma müalicəsi və digər müalicələr aldım, yalnız yarışmağa davam edə bilmək üçün.

Bunu nə rəhm oyatmaq, nə də sərt olduğumu sübut etmək üçün paylaşmıram. Bəlkə də tam əksidir. Özümə bir sual verirəm: bədənlərimizi bu qədər həddən artıq yormaq həqiqətən də ağıllı işdirmi?

Qırx yaşında hər gün ağrı çəkmək — həddləri pozaraq keçirilən illərin nəticəsi kimi — həqiqətən də qeyd edilməyə dəyərmi? Yoxsa biz, kollektiv olaraq, idmanla əlaqəmizdə həddi aşmışıq?

İdmançı kimi həyatını qazanmaq inanılmaz bir imtiyazdır və mən bunun üçün dərin minnətdaram. Amma yalnız yarışda qalmaq üçün bədənini həddindən artıq zorlamaq?

Bəlkə də bu hədd heç vaxt aşılmmamalıdır. Bəlkə də cəmiyyətin yüksək qiymətləndirdiyi bir çox qələbələr... o qədər də dəyərli deyil.